fetters2jae คัท5
เมื่อเข้ามาด้านในห้องนอนบาสเตียนก็ดันตัวลูเซียโน่จนแผ่นหลังบางชิดติดกับผนังห้องด้านข้างประตูทันที
แล้วบดขยี้จูบหนักๆเมื่อลิ้นเล็กของอีกฝ่ายนั้นตอบสนองกับสัมผัสอันแสนเร่าร้อนของเขาได้เป็นอย่างดี
มือใหญ่ถือวิสาสะล้วงเข้าไปในเสื้อยืดตัวโตเพื่อเข้าไปสัมผัสแผ่นหลังเรียบเนียนแล้วบีบเค้นมันอย่างเย้าอารมณ์
ลูเซียโน่ปล่อยมือออกจากต้นคอของบาสเตียนแล้วเปลี่ยนเป็นวางฝ่ามือทั้งสองข้างไว้บนแผ่นอกหนาแทนแล้วจึงไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของอีกฝ่ายจนหลุดหมดทั้งแถบ
ซึ่งบาสเตียนก็ยินยอมให้โอเมก้าน้อยปลดพันธนาการเขาอย่างตามอำเภอ
ใจ
นัยน์ตาหวานฉ่ำหรี่มองใบหน้าคมเล็กน้อยด้วยแววตาที่ฉายชัดถึงแรงอารมณ์และความต้องการของตนทุกประการ
บาสเตียนสบตากับนัยน์ตาหวานเพียงครู่ก่อนจะผละริมฝีปากผ่อนลมหายใจแรงๆออกมา
และครั้งนี้เขาไม่สามารถหยุดมันได้อีก!
มือหนาเลิกเสื้อยืดตัวโคร่งของเด็กชายขึ้นจนหลุดพ้นเหนือศีรษะเผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียดตาของคนตัวเล็กอย่างเด่นชัด
ดวงตาคมจ้องมองดูเรือนร่างบอบบางชวนหลงอย่างไม่กระพริบทำเอาลูเซียโน่เบือนหน้าหนีเพราะนึกเขินอายขึ้นมา
บาสเตียนยกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นท่าทางน่ารักของอีกฝ่ายแล้วจึงจัดการโอเมก้าน้อยต่อโดยการกดจูบเบาๆที่ซอกคอขาวทั้งสองข้างสลับกันไปมาก่อนจะอุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าสาวไปนอนลงบนเตียงนุ่มโดยบาสเตียนทิ้งตัวนั่งลงอยู่ด้านข้างลำตัวเล็ก
“นายจะไม่เสียใจแน่นะ”
บาสเตียนเอ่ยถามอีกครั้งเพราะหากลูเซียโน่เปลี่ยนใจเขาเองก็จะหยุดการกระทำไว้แต่เพียงเท่านี้
ลูเซียโน่รับฟังนิ่งก่อนจะส่ายหน้าเบาๆเป็นคำตอบกลับ และเมื่อเด็กชายไม่ปฏิเสธมือหนาจึงจัดการปลดกระดุมกางเกงของอีกฝ่ายออกทันทีถลกมันลงให้พ้นออกจากเรียวขาสวยแล้วจึงจัดการพันธนาการชิ้นสุดท้ายของตัวเองออกเช่นเดียวกัน
ร่างกำยำขึ้นคร่อมทับร่างเล็กแล้วกดปลายจมูกสูดรับเอากลิ่นฟีโรโมนหอมหวานจากซอกคอขาวอีกครั้งมือเล็กของลูเซียโน่ลูบไล้ไปตามกล้ามเนื้อหน้าท้องแกร่งเบาๆจนแก้มขาวขึ้นสีแดงจัด
ผละจากซอกคอขาวริมฝีปากหยักก็ตรงเข้าครอบครองเรียวปากบางไว้อีกครั้งลิ้นร้อนแทรกซึมเข้าไปในโพลงปากอุ่นเกี่ยวกวัดไปตามแนวฟันอีกทั้งยังดูดดึงริมฝีปากบนสลับล่างของโอเมก้าน้อยจนเด็กชายรู้สึกวาบหวามไปหมด บาสเตียนไล่พรมจูบไปตามลาดไหล่นวลเนียนแล้วขบเม้มมันเบาๆจนเนื้อขาวสวยเต็มไปด้วยรอยสีแดงที่เกิดจากฝีมือแวมไพร์หนุ่มเป็นคนทำ
“อื้อ”
เสียงเล็กเล็ดออกมาจากลำคอเมื่อโดนคนตัวโตใช้เรียวปากอุ่นครอบครองยอดอกตัวเองเอาไว้แล้วเล็มเลียเม็ดบัวสีสวยจนตุ่มไตชูชันรับริมฝีปากและฝ่ามือทำเอาร่างกายของคนตัวเล็กบิดเร่าเต็มไปด้วยความต้องการ
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นมองเพดานมือเล็กจิกผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อในยามนี้โดนคนตัวโตลากริมฝีปากต่ำลงเรื่อยๆจนมาถึงหน้าท้องแบนราบของตัวเอง
มือใหญ่รวบเอวบางเอาไว้แล้วกดจูบหนักๆที่หน้าท้องเนียนของเด็กชายอยู่สองสามครั้งก่อนใบหน้าคมจะเลื่อนต่ำลงไปอีกหนึ่งระดับ
“คะ คุณ อื้อ”
บาสเตียนครอบครองแท่งร้อนของโอเมก้าน้อยด้วยโพลงปากอุ่นแล้วรูดขึ้นลงอยู่หลายครั้งทั้งยังดูดดึงส่วนปลายแยกทำเอาสติของเด็กชายแทบจะขาดสะบั้นเสียให้ได้
ลูเซียโน่เกร็งตัวมือเล็กขยุ้มกลุ่มผมของบาสเตียนเอาไว้เมื่ออารมณ์ใกล้ถึงขีดสุดแล้วปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาจนเต็มโพลงปากอุ่นบาสเตียนดูดซับน้ำรักของโอเมก้าน้อย อย่างไม่นึกรังเกียจก่อนจะผละเรียวปากของตัวเองออกมา
“ผะผม ขอโทษ”
เด็กชายหายใจติดขัดแต่ก็พยายามเอ่ยคำขอโทษออกมา
ทว่ากลับต้องเบิกตาโตเมื่อโดนบาสเตียนจับพลิกร่างกายของเขาให้ขึ้นไปคร่อมทับลำตัวของอีกฝ่ายแทน
“ทำให้ฉันเหมือนที่ฉันทำให้นาย”
ลูเซียโน่ทำตาปริบๆมองแต่ก็ยอมทำตามคำสั่งของชายหนุ่มแต่โดยดีแม้จะไม่เคยทำเลยสักครั้งก็ตาม
ริมฝีปากเล็กกดจูบที่ซอกคอแกร่งทั้งสองข้างสลับกันไปมาแล้วพรหมจูบตามร่างกายกำยำไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆกระทั่งถึงยอดอกแข็งแรงริมฝีปากอุ่นจัดจึงครอบครองเม็ดตุ่มไตของแวมไพร์หนุ่มแล้วเล็มเลียมันเช่นเดียวกันกับที่อีกฝ่ายปรนเปรอให้ไม่มีผิดก่อนผละริมฝีปากออกมา
“อืม”
บาสเตียนครางเสียงต่ำในลำคอเมื่อโดนโพลงปากนุ่มครอบครองแก่นกายของเขาแล้วดูดดุนจนบวมเปล่งเต็มที่แต่ด้วยขนาดแท่งร้อนที่มีขนาดใหญ่ของบาสเตียนจึงทำให้ปากเล็กครอบครองมันเข้าไปได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น
ลูเซียโน่ทั้งเล็มเลียและดูดดุนมันจนบาสเตียนสั่นสะท้านไปทั้งร่างกายมือหนาจึงรีบประครองใบหน้าสวยให้ละออกมาจากสิ่งนั้น เพราะเกรงว่าเขาอาจจะเผลอปลดปล่อยความต้องการออกมาใส่ปากของโอเมก้าน้อยซะก่อน
แล้วดันตัวร่างเล็กให้ลงมานอนอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง
“อ๊า เจ็บ”
คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกเมื่อจู่ๆนิ้วยาวก็กดแทรกเข้าไปทางช่องทางหลังอย่างไม่ทันตั้งตัว
ใบหน้าหวานเหยเกเมื่อนิ้วที่สองค่อยๆถูกกดแทรกตามลงไป
“คุณ มันเจ็บ”
“ไม่นานหรอก แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้นายได้เจ็บกว่านี้แน่”
“อื้อ..ไม่ไหวแล้ว”
เมื่อคุ้นชินกับนิ้วทั้งสามจนปรับสภาพได้เรียวขาขาวจึงแยกออกจากกันให้กว้างขึ้นอย่างอัตโนมัติเพื่อรอการสอดใส่จากอีกฝ่ายและเมื่อเห็นว่าห้วงอารมณ์ของร่างเล็กเต็มไปด้วยแรงปรารถนาชายหนุ่มก็ถอดนิ้วทั้งสามออกมาเสียดื้อๆ
ลูเซียโน่หอบหายใจเหนื่อยแล้วช้อนมองใบหน้าคมอย่างเว้าวอนเมื่อถูกปล่อยอารมณ์ให้ค้างไว้กลางครัน
บาสเตียนมองสบสายตาหวานเล็กน้อยก่อนเอื้อมลำตัวลงไปหยิบกางเกงของตัวเองตรงพื้นมือหนาควานหาบางสิ่งบางอย่างในกระเป๋ากางเกงข้างขวาแล้วหยิบมันขึ้นมา
ซองสีเงินถูกฉีกออกเผยให้เห็นถุงสีชมพูใสด้านในมือหนาจึงหยิบมันออกมาพลางโยนซองสีเงินทิ้งไปแล้วหยิบถุงสีชมพูใสอันนั้นครอบแท่งร้อนของเขาเข้าไปจนสุดโคน
“ไม่....ไม่ต้องใส่”
ยังไม่ทันจะใส่มันเสร็จสิ้นถุงสีชมพูใสก็โดนมือเล็กดึงออกแล้วโยนมันทิ้งออกไปจนไกลลับ
บาสเตียนมองค้อนใส่คนใต้ร่างแต่หากจะให้เขาลุกขึ้นไปเก็บมันกลับมาเขาเองก็ไม่ทำเช่นกันเพราะแท่งร้อนของเขามันบีบรัดจนเจ็บแน่นไปหมด
“ทำไม”
“ไม่รู้..แต่ผมไม่อยากให้คุณใส่”
มือหนาเชยคางมนขึ้นมารับจูบอีกครั้งก่อนจะกดแทรกความใหญ่โตเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มทำเอาโอเมก้าน้อยเผลอกัดปากชายหนุ่มจนเลือดซิบเมื่อแท่งร้อนคับแน่นถูกสอดใส่เข้ามาในคราเดียวเกือบครึ่งลำบาสเตียนจึงบดจูบหนักๆลงไปยังริมฝีปากบางแล้วกดจูบซ้ำๆเพื่อให้อีกฝ่ายละความสนใจจากเบื้องล่างแล้วดันแท่งร้อนที่เหลือเข้าไปได้จนสุดทำเองคนใต้ร่างจุกแน่นไปหมด
เสียงลมหายใจครางแผ่วปะปนมาคำพูดเสียงสั่นจนแทบจะจับใจความไม่ได้แต่บาสเตียนก็พอจะเอาออกว่าอีกฝ่ายนั้นต้องการจะบอกเขาว่าอะไร
บาสเตียนผละริมฝีปากออกมาแล้วจ้องมองใบหน้าของคนใต้ร่างอย่างชั่งใจอยู่เพียงครู่ คมเขี้ยวแวมไพร์จึงตรงเข้าขบที่ลำคอระหงแล้วกัดมันอย่างเบาแรงที่สุดอีกทั้งยังขยับสะโพกของตัวเองไปด้วย ทำเอาลูเซียโน่สะดุ้งเฮือกเมื่อความเจ็บทั้งสองแล่นเข้าในร่างมาพร้อมกัน
“ฉันเลือกนาย”
บาสเตียนพูดพลางขบเม้มที่ติ่งหูขาวเพื่อระบายความร้อนรุ่มในออกออกมาแล้วเริ่มสอบสะโพกถี่ขึ้นและลึกขึ้นมากกว่าเดิม
ลูเซียโน่จิกเล็บตัวเองลงบนแผ่นหลังของคนบนร่างแน่นเมื่อความเสียวกระสันเริ่มเข้ามาแทนที่ความเจ็บ
เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ผสมปนเปกันความรู้สึกสุขสมเพิ่มพูนมากขึ้นเมื่อคนบนร่างเพิ่มแรงกระแทกถี่ขึ้นเรื่อยๆและกดไปโดนจุดกระสันของคนตัวเล็กย้ำๆ
เมื่อสัมผัสได้ถึงขาเตียงที่สั่นสะเทือนผิดปกติบาสเตียนถอดแกนกายออกแล้วอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาจากเตียง มือหนาจับลำตัวของร่างเล็กให้หันหน้าเข้าหากำแพงมือเล็กยันผนังปูนไว้แน่น
ลำตัวหนาทาบทับแผ่นหลังบางเอาไว้ก่อนแทรกขาแกร่งเข้าไปในช่องขาเรียวพร้อมแยกมันให้ออกจากกันแล้วกดแทรกตัวเองเข้าไปใหม่จนสุดในคราเดียว
ลูเซียวโน่สะดุ้งตัวเมื่อความคับแน่นถูกสอดใส่เข้ามาลึกกว่าเดิมมากเมื่ออยู่ในท่านี้
เอวสอบขยับกระแทกกระทั้งรุนแรงไปตามสัญชาติญาณจนได้ยินเสียงเนื้อดังกระทบกัน ปากหยักพรมจูบตามแผ่นหลังเนียนและหลังซอกคอขาวจนทั่วพลางขยับสะโพกหนักขึ้นและถี่ขึ้นเรื่อยๆ
เสียงข้าวของเครื่องใช้ดังกระทบกันตามจังหวะที่รุนแรงจนสิ่งของบางชิ้นก็ล่วงหล่นลงมาเกลื่อนพื้นพรมเต็มไปหมด
พลั่ก!!
ขาเตียงข้างหนึ่งหักลงพร้อมกับเตียงนุ่มที่พังทลายลงมาแต่ก็ไม่อาจห้ามแรงอารมณ์ของแวมไพร์หนุ่ม
ณ เวลานี้ได้เลยสักนิด บาสเตียนยังคงสอบสะโพกหนักๆขยับเข้าออกอยู่หลายครั้งก่อนสิ่งใหญ่โตนั้นจะขยายคับแน่นจนเต็มช่องทางเมื่อความรู้สึกพุ่งทะยานมาถึงจุดสูงสุดบาสเตียนก็กดแช่ค้างสิ่งนั้นเข้าไปจนลึกและปลดปล่อยหยาดน้ำอุ่นออกมาเติมเต็มช่องทางสีหวาน
ลูเซียโน่หอบหายใจอย่างหอบเหนื่อยก่อนจะโดนคนข้างหลังดันตัวให้ลงไปนอนบนเตียงพังๆนั้นโดยที่ร่างกายทั้งสองคนยังคงเชื่อมติดกันอยู่
บาสเตียนนอนตะแคงแล้วรั้งร่างเล็กที่อยู่ในท่าหันหลังให้เข้ามาแนบชิดกันมากกว่าเดิม
“นอนไปเถอะน่า”
แม้จะยังไม่เข้าใจแต่ลูเซียโน่ก็นอนนิ่งให้บาสเตียนโอบกอดจากทางด้านหลังอยู่แบบนั้นแล้วหยาดน้ำอุ่นก็ถูกฉีดเข้าไปในร่างกายของลูเซียโน่อีกรอบตามกลไกธรรมชาติของอาการน็อทและจะเป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆจนกว่าสิ่งที่ค้างคาอยู่จะคลายตัวลงแวมไพร์หนุ่มจึงจะสามารถถอนตัวเองออกมาได้
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น