ผัวเพื่อนมจจ #12

ไม่รู้มันเกิดอะไรขึ้นเหมือนกันกับความรู้สึกของตัวเอง ส่วนหนึ่งคงอาจจะเป็นเพราะความเหงาที่ทำให้ซอลตัดสินใจกดส่งข้อความไปหาคนที่ตัวเองตั้งใจแล้วว่าจะเลิกยุ่งเกี่ยวโดยเด็ดขาด

ทว่าเขากลับทำไม่ได้เลยเพราะเมื่อสักครู่ซอลพึ่งจะกดข้อความส่งไปหาอีกฝ่ายว่า

คิดถึง

มาหาที่คอนโดได้ไหม

ซอลรู้ว่ามันผิดทั้งๆที่ตัวเองพึ่งจะผิดใจกับเพื่อนรักที่คบกันมายาวนานเพราะเรื่องนี้แท้ๆ แต่ราวกลับว่าความเหงาของตัวเองมันก็ทำให้ซอลเลือกที่จะทำผิดอีกครั้ง นั่นก็เพราะช่วงนี้ติวไม่เคยมาหาเขาเลย

นานเกือบสัปดาห์ได้แล้วมั้งที่ติวไม่เคยแวะมาหาซอลเลยจะมีก็แต่เพียงพูดจากันผ่านทางโทรศัพท์เท่านั้นแหละที่ยังคงทำให้ซอลรับรู้ว่าติวไม่ได้หายไป ซึ่งแม้ว่าซอลจะคิดถึงติวมากมายขนาดไหนแต่คนตัวเล็กก็ไม่อยากงี่เง่าเรียกร้องให้อีกฝ่ายมาหาในเมื่อซอลรู้ตัวเองดีว่าในเวลานี้เตอร์คงต้องการกำลังใจจากพี่ชายอย่างติวที่สุด

ซอลจึงเลือกที่จะหาคนมาระบายความเหงาให้ตัวเองแทนติวนั่นก็คือวอล์ คนที่ทำให้ซอลต้องผิดใจกับเพื่อนรักนั่นแหละ

จะว่าเป็นเพราะความเหงามันก็คงไม่ใช่ทั้งหมดในเมื่อการตัดสินใจให้อีกฝ่ายมาหาในครั้งนี้มันมีความคิดถึงผสมอยู่ด้วย

ใช่ซอลคิดถึงวอล์  

คิดถึงรอยจูบ คิดถึงอ้อมกอด และก็คิดถึงการเอาใจใส่ชองอีกฝ่ายเหลือเกิน คิดถึงพอๆกับพี่ติวก็ว่าได้

เวลาผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงนับตั้งแต่ซอลส่งข้อความไปหาคนที่ตัวเองไม่ควรสานสัมพันธ์ด้วยอีก เสียงกริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้รับรู้ว่ามีใครบางคนกำลังยืนรอเขาที่หน้าประตู ทันทีที่ได้ยินเสียงกริ่งดังจิตใจของคนตัวเล็กก็สั่นไหวไปหมดด้วยนึกลังเลขึ้นมา

ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่กันแน่ถึงได้เชิญชวนอีกฝ่ายมาหาแบบนี้ ทั้งที่ในตอนนี้เพื่อนสนิทของเขากำลังเจ็บปวดกับเรื่องที่ตัวเองและอีกฝ่ายสร้างขึ้นแท้ๆ มือเล็กบีบมือตัวเองแน่นจนชื้นเหงื่อเมื่อยิ่งคิดสมองก็ยิ่งแบ่งออกเป็นสองฝ่าย

ราวกับว่าความคิดดีและความคิดชั่วมันกำลังถกเถียงกันในเรื่องนี้อยู่

เขาควรจบเพื่อที่จะได้ไม่มีใครต้องเจ็บอีก

แต่ทว่าเขาก็อยากทำในสิ่งที่หัวใจต้องการเหลือเกินเมื่อในตอนนี้คนที่เขาคิดถึงมายืนอยู่ที่หน้าประตูแล้ว

สุดท้ายซอลก็ต้องยอมแพ้ให้แก่ความเห็นแก่ตัวของตัวเอง

เมื่อตัดสินใจแล้วว่าขอแค่ครั้งนี้อีกครั้งเดียวเท่านั้น ขอแค่ให้หายคิดถึงและคลายความเหงาลงได้บ้าง และเมื่อผ่านพ้นคืนนี้ไป ทุกอย่างจะจบ

จบจริงๆสักที

คนตัวเล็กค่อยๆสับเท้าเดินไปประเปิดประตูเพื่อต้อนรับอีกฝ่ายเข้ามา ซึ่งทันทีที่ประตูเปิดออกก็ราวกับว่าความคิดถึงของทั้งคู่ที่ปิดกั้นเอาไว้ก็ถูกเปิดออกมาพร้อมกัน ทั้งสองคนโผตัวเข้ากอดกันอัตโนมัติก่อนจะผละตัวออกจากกัน ริมฝีปากหยักทาบทับไปยังเรียวปากบางอย่างโหยหาอีกทั้งยังส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดต้อนความหวานในโพลงปากอุ่นของอีกฝ่ายอย่างชำนาญโดยได้รับการยินยอมจากคนตัวเล็กเป็นอย่างดีไร้การขัดขืนใดๆทั้งสิ้น มือใหญ่ถือวิสาสะล้วงเข้าไปข้างในเสื้อยืดสีขาวตัวโคร่งแล้วลูบไล้ไปตามแผ่นหลังขาวเนียนไปมาพร้อมกับค่อยๆดันตัวเจ้าของร่างกายน่าหลงใหลให้เข้าไปด้านในห้อง

เหมือนความคิดดีทั้งหมดถูกพรากออกไปจากสติของซอลจนหมดสิ้น เมื่อยิ่งได้รับบทจูบที่ร้อนแรงในสมองของซอลในตอนนี้จึงมีแต่คำว่าต้องการเต็มไปหมด

ซอลต้องการวอล์มากเหลือเกิน ซึ่งวอล์เองก็รู้สึกไม่ต่างกัน

ทั้งคู่ยังคงจูบกันอย่างดูดดื่มก่อนวอล์จะเป็นฝ่ายถอนจูบออกมาก่อนแล้วลากริมฝีปากต่ำลงมาจูบซับดูดเม้มที่ต้นคอขาวของคนตัวเล็กทั้งสองข้างสลับกันไปมา ส่วนมือใหญ่ก็ยังคงบีบเฟ้นไปตามผิวเนื้อนุ่มอยู่แบบนั้น ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับเผลอส่งเสียงครางออกมาเมื่อในตอนนี้ทุกสัดส่วนของร่างกายมันเต็มไปด้วยความต้องการ

มันก็ไม่ได้นานมากนักที่ซอลและวอล์ไม่ได้ทำกิจกรรมรักกัน หากจะคาดเดาเวลาก็คงจะราวๆสองอาทิตย์ได้ แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกันซอลกับรู้สึกว่าเขาห่างหายจากกิจกรรมรักกับอีกฝ่ายยาวนานเหลือเกิน


นั่นคงอาจจะเป็นเพราะมันเกิดจากความคิดถึงล่ะมั้ง

“อื้อ! พี่วอล์ซอลอยากได้มากว่านี้” 

เสียงเล็กพูดกระเส่าพลางใช้ริมฝีปากดูดเม้มที่ต้นคออีกฝ่ายเช่นเดียวกัน และพอคำพูดนั้นจบลงริมฝีปากหยักก็ทาบทับไปยังเรียวปากบางอีกครั้งพร้อมกับจัดการช้อนตัวอุ้มเจ้าของเสียงหวานขึ้นแล้วพาอีกฝ่ายตรงไปยังเตียงใหญ่โดยที่ทั้งคู่ยังคงบดขยี้จูบกันอย่างไม่มีใครยอม

คนตัวเล็กถูกวางลงบนเตียงนุ่มอย่างทะนุถนอม วอล์จัดการถอดเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกแล้วเหวี่ยงมันทิ้งลงไปกองกับพื้นก่อนจะขึ้นไปคร่อมร่างของคนที่นอนอยู่บนเตียงเอาไว้พร้อมกับจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของอีกฝ่ายออกเช่นเดียวกัน ในตอนนี้จึงมีแค่เขาเพียงคนเดียวที่ยังคงมีกางเกงยีนหลงเหลือเอาไว้เพื่อปกปิดส่วนสำคัญในขณะที่คนใต้ร่างนั้นมีแค่เพียงร่างกายเปลือยเปล่า

ซึ่งไม่ว่าจะเมื่อไหร่ร่างกายของซอลก็ยังคงเป็นที่น่าหลงใหลสำหรับสายตาของเขาเสมอ

“โคตรคิดถึงเลยรู้ไหม”

 ฝ่ามือใหญ่ลูบไปตามกรอบหน้าของคนตัวเล็กไปมาก่อนจะมาหยุดอยู่ที่เรียวปากบาง นิ้วชี้ยาวลูบวนอยู่ที่ริมฝีปากนุ่มเบาๆ ลิ้นเล็กค่อยๆเล็มเลียปลายนิ้วชี้พร้อมกับมือเล็กที่เอื้อมไปจับส่วนกลางเป้ากางเกงของคนตัวโตเอาไว้แล้วขยำมันอย่างสนุกมือ

“ซอลก็คิดถึงพี่” 

 เป็นคำพูดที่หวานจนวอล์อยากจะฟัดซอลซะให้จมเตียง ไม่แปลกเลยที่เขาจะหลงอีกฝ่ายขนาดนี้ ก็ซอลเล่นอ้อนเก่งแถมยังยั่วเก่งขนาดนี้แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เขาเผลอใจได้ยังไงกัน

“คิดถึงหรือเหงาเอาดีๆดิซอล” 

วอล์ถามตามตรงแต่ก็ไม่วายใช้มือขยำที่หน้าอกขาวขาวแถมยังใช้ปลายนิ้วเขี่ยที่หัวนมสีชมพูสวย ทำให้ซอลถึงกับหลุดครางออกมา

“อ๊ะ! คิดถึงสิคิดถึงจริงๆ”

“ได้ยินแบบนี้แล้วรู้สึกดีว่ะ”

“อ๊ะพี่วอล์ซอลเสียว” 

คนตัวเล็กถึงกับกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อถูกริมฝีปากอุ่นเข้าครอบครองตุ่มไตไว้ ลิ้นร้อนเล็มเลียยอดอกขาวอย่างชำนาญ มือใหญ่ข้างหนึ่งกำแท่งร้อนของคนใต้ร่างเอาไว้แล้วรูดมันขึ้นลงไปมาทำเอาคนถูกกระทำถึงกับบิดตัวเร่าเมื่อถูกความเสียวกระสันเข้าเล่นงาน ก่อนที่เขาจะยอมหยุดการกระทำทั้งหมดลง แล้วพลิกตัวสลับให้คนตัวเล็กเป็นฝ่ายมาอยู่บนตัวเขาแทน

“ทำให้พี่หน่อย”

มือเล็กจัดการรูดซิปกางเกงตรงหน้าลงแล้วถอดมันออกอย่างรู้งานพร้อมกับกางเกงในบ๊อกเซอร์สีขาวที่ถูกโยนทิ้งลงไปกองอยู่กับพื้น ก่อนจะใช้เรียวปากเข้าครอบครองแท่งเนื้อร้อนใหญ่โตตรงหน้าเอาไว้ลิ้นเล็กเล็มเลียส่วนปลายแยกดูดกลืนเอาน้ำใสเข้าปากอย่างไม่นึกรังเกียจ มือเล็กจับส่วนโคนเอาไว้พร้อมกับรูดมันขึ้นลงเป็นจังหวะอย่างคุ้นเคย จนทำให้วอล์เผลอเด้งสะโพกสวนเข้าไปในโพลงปากอุ่นหลายต่อหลายครั้ง

“อา......”  

ดวงตาคมหลุบมองคนตัวเล็กที่กำลังปรนเปรอเขาด้วยกลีบปากสีชมพูระเรื่ออย่างเอาเป็นเอาตายจนกระทั่งแท่งเนื้อของเขามันขยายตัวขึ้นมากกว่าเดิมเมื่อมันเตรียมจะทะยานพุ่งสู่จุดสูงสุด

“ ซอลช้าหน่อยเดี๋ยวเดี๋ยวแตกใส่ปาก” 

และจังหวะที่เร็วขึ้นทำให้วอล์ถึงกับต้องเอ่ยปากห้ามเพราะเดี๋ยวจะเสร็จก่อนได้สอดใส่กันพอดี ซอลค่อยๆลดจังหวะให้ช้าลงก่อนจะโดนมือใหญ่ประคองใบหน้าเอาไว้เพื่อให้หยุดการกระทำ

วอล์ยอมรับเลยว่าซอลนั้นทำออรัลเซ็กส์ได้โคตรเด็ด แม้ว่าเขาจะผ่านผู้หญิงหรือผู้ชายมามากหน้าหลายตาแล้วก็ตามรวมถึงเตอร์ก็ด้วย แต่เชื่อไหมว่าเขายังไม่เคยติดใจการใช้ปากของใครมากเท่าซอลมาก่อนเลย

“พี่จะแตก”

“อ๊ะ”

ซอลร้องตกใจที่อยู่ดีๆตัวเองก็ถูกผลักตัวลงไปอยู่ด้านล่างอีกครั้ง พร้อมกับริมฝีปากหยักที่พุ่งเข้ามาทาบทับเรียวปากของตัวเองอย่างรุนแรงโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ทว่าแม้จะเป็นสัมผัสที่ไม่ได้อ่อนโยนเลยสักนิดแต่ซอลกับรู้สึกดีที่กับการกระทำราวสัตว์ป่าของวอล์อย่างบอกไม่ถูก

วอล์เป็นผู้ชายที่มีเซ็กส์ค่อนข้างจะรุนแรงแต่ก็ไม่ได้ถึงกับซาดิส์เท่าไหร่แต่ถ้าเทียบกับติวแล้วล่ะก็ถือว่าอีกฝ่ายรุนแรงกว่ามากเลยทีเดียว มันจึงให้ซอลเกิดความรู้สึกแตกต่างอย่างสิ้นเชิงระหว่างกิจกรรมรักของวอล์กับติว

ติวไม่รุนแรงแต่ลีลาเยอะกว่าวอล์มาก

ส่วนวอล์น่ะเหรอรุนแรง แตกช้า

ทั้งสองคนไม่เหมือนกันซะเลย

แต่ซอลก็ชอบทั้งสองอย่างนั่นแหละ

“อ๊ะ พี่วอล์ อย่างแกล้ง”

 ใบหน้าสวยงอแงเมื่อถูกคนตัวโตแกล้งใช้แท่งร้อนถูไถบริเวณช่องทางตอดรัดไปมาแต่ไม่ยอมใส่เข้าไปสักที ทว่าวอล์กลับยังคงขยับสะโพกเชื่องช้าอยู่แบบนั้นไม่ยอมทำตามความต้องการของคนตัวเล็กสักทีทั้งๆที่เขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าในตอนนี้อีกฝ่ายต้องการให้เขาสอดใส่ขนาดไหน

“รักพี่บ้างไหมซอล”

 เขาตัดสินใจถามสิ่งที่อยากรู้ออกไปก่อนแม้เขาจะรู้ดีว่าในเขาอาจจะได้รับคำตอบที่ไม่จริงจากอีกฝ่ายเมื่อในตอนนี้ซอลมีความต้องการอยู่มาก ซึ่งซอลอาจจะตอบเพียงเพราะต้องการเขามากว่าความรู้สึกที่แท้จริง

แต่ถึงอย่างไรก็ก็ยังอยากฟังอยู่ดี

“ถ้าไม่รักจะคิดถึงเหรอ”

“พี่ก็รักซอล”

ริมฝีปากหยักทาบทับลงบนเรียวปากนุ่มอีกครั้งแต่ในครั้งนี้มันกลับอ่อนโยนและทะนุถนอมต่างจากทุกครั้งที่ผ่านมาเมื่อวอล์ตั้งใจมอบความรู้สึกทั้งหมดของเขาผ่ายการจูบในครั้งนี้

เขาไม่รู้หรอกว่าเขารักหรือหลงซอลกันแน่ ในตอนนี้เขารู้เพียงแต่ว่าเขาเริ่มอยากจะเป็นคนที่ครอบครองทั้งร่างกายและหัวใจของซอลซะแล้ว

“กับไอ้หมอเคยไม่ใส่ถุงไหม” 

เป็นคำถามที่ทำคนฟังแปลกใจไม่น้อยที่อยู่ดีๆวอล์ก็ถามแบบนี้ และถ้าจะให้ตอบตามความจริงทุกครั้งที่มีเซ็กส์กับพี่ติวน่ะอีกฝ่ายไม่เคยลืมป้องกันสักครั้ง

 นั่นก็เพราะพี่ติวเป็นหมอเรื่องนี้จึงถือเป็นเรื่องสำคัญสำหรับพี่ติวเลยก็ว่าได้

“ไม่เคย”

พูดยังไม่ทันจบประโยคดีก็ถูกมือหนาจับเรียวขาให้อ้าออกแล้วดันท่อนเอ็นร้อนที่ขยายพอได้ที่เข้าไปด้านในโดยไม่ได้ใช้สิ่งใดเบิกทางก่อนเพราะเมื่อครู่เขาได้ใช้น้ำจากส่วนปลายแยกของเขาลูบวนช่องทางตอดรัดของซอลไปพอสมควรจึงคิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้เจลหล่อลื่นให้เสียเวลา

และในครั้งนี้ก็ปราศจากการป้องกันใดๆ

“พี่วอล์ทำไมไม่ป้องกัน”

ซอลไม่เคยมีอะไรกับใครโดยไม่ป้องกันมาก่อนเลยรู้สึกตกใจอย่างมากที่วอล์ทำแบบนี้ ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ได้สนใจในสิงที่เขาพูดวอล์ยังคงพยายามดันแท่งร้อนของตัวเองเข้าไปแบบนั้นจนมันสามารถเข้าไปด้านในตัวของซอลจนสุด

“พี่จะเป็นคนแรกที่ได้ซอลโดยไม่ใช้ถุง”

“พี่วอล์....”

“หรือจะให้พี่หยุด”

“ไม่ใส่ก็ไม่ใส่”

 เพราะอารมณ์ของซอลในตอนนี้มันกำลังพุ่งกระฉูดจะให้ยอมหยุดตอนนี้ก็คงไม่ได้ ซึ่งเมื่อได้ยินคำตอบกลับวอล์ก็ยกยิ้มได้ใจก่อนจะค่อยๆขยับสะโพกของตัวเองเชื่องช้าแล้วค่อยเพิ่มความเร็วขยับกายเข้าออกกระทั่งได้ยินเสียงหยาบโลนน่าอายดังขึ้น ร่างกายขาวสั่นไหวไปตามแรงโยกด้านบนที่ยัดเยียดอารมณ์ความใคร่ใส่เขาอย่างดุเดือดไร้การทะนุถนอมแต่อย่างใด

ก็อย่างที่บอกนั่นแหละว่าวอล์น่ะรุนแรง

“พี่วอล์มันลึกไป”

“ละ...แล้วซอลไม่ชอบเหรอ”

“ก็ชอบ..อ๊ะ ..งั้นขอลึกกว่านี้อีกได้ไหม”

“หึ....”

วอล์จัดการยกเรียวขาขาวขึ้นมาพาดบ่ากว้างของตัวเองเอาไว้แล้วโยกเอวส่งท่อนเนื้อร้อนเข้าออกไม่ขาดทำเอาคนตัวเล็กถึงกับครางไม่เป็นภาษาเพราะด้วยท่าที่วอล์ทำอยู่มันทำให้แท่งร้อนของอีกฝ่ายมันดันลึกเข้าไปมากกว่าเดิมจนซอลจุกแน่นไปหมด

“แน่นมากซอล ”

“พะ..พี่วอล์ซอลจะเสร็จแล้ว”

“อีกนิดนะพี่ก็จะเสร็จแล้วรอเสร็จพร้อมกันนะ”

แรงกระแทกเร่งจังหวะถี่ยิบ มือเล็กโอบต้นคอคนตัวโตเอาไว้แน่นเมื่อใกล้ถึงจุดสูงสุดเต็มที กิจกรรมดำเนินไปอย่างเร่าร้อน จนวอล์เริ่มรู้สึกได้ว่าคนใต้ร่างเริ่มเกร็งตัวนั่นก็เพราะซอลคงใกล้จะเสร็จเต็มที เขาจึงซอยสะโพกซ้ำๆและถี่ๆอยู่หลายครั้งก่อนจะคาแท่งร้อนเอาไว้แน่นพร้อมกับกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาจนล้นทะลักช่องทางตอดรัดของซอล เช่นเดียวกับซอลที่ก็ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาจนเต็มหน้าท้องตัวเองไปหมด

ทั้งคู่เสร็จพร้อมกัน

ลมหายใจหอบเหนื่อยดังขึ้นพร้อมกับร่างกำยำที่ล้มตัวทับร่างเล็กอย่างหมดแรง ทว่าไม่ทันจะหายเหนื่อยดีทั้งสองคนก็ต้องรีบผละตัวออกจากกันเมื่อรู้สึกได้ว่ามีใครบางคนกำลังยืนมองพวกเขาทั้งคู่อยู่ที่ปลายเตียง

“พี่ติว”

“ไอ้หมอ”

“เออกูเองพวกมึงสนุกกันพอหรือยัง”

.

.

.

.

-รออ่าตอนต่อไปในจอยนะคะ”